Duinen Zeebrugge

Embryonale duinvorming is een natuurlijk fenomeen eigen aan het strand, door getijdenwerking, golven en wind. Het aangespoelde wier, schelpjes en ander organisch materiaal blijft liggen en kleine pionierplanten kunnen er vestigen. Het zand dat op dit brede strand opwaait, wordt door deze planten, onder meer biestarwegras, gebonden. Het gras groeit mee met het opstuivende zand en zo ontstaat na een tijdje een duin.

Meestal worden dergelijke jonge duinen in het zomerseizoen terug platgelopen door badgasten of worden ze bij een zware storm weg geslagen. Daarom zijn embryonale duinen aan de Vlaamse kust zeer zeldzaam.

Op het Zeebrugse strand kreeg aan twee zones die minder intensief gebruikt worden, duinvorming toch een kans. Aan de oostzijde van het strand gaat het om grotere duinen. In de zone vanaf de surfclub tot aan de eerste villa’s op de zeedijk gaat het om nog jonge, zogenaamd embryonale duinen.

Deze duinvegetaties zijn strikt beschermd. De spontane duinvorming in Zeebrugge wordt beschermd via het Natuurdecreet en via het PRUP (Provinciaal Ruimtelijk Uitvoeringsplan) “Strand en dijk Brugge West” – definitief vastgesteld door de provincieraad op 1 oktober 2015.
Het machinaal reinigen of enige vorm van grondbewerking, met uitzondering van deze met specifieke doelstelling tot het verhogen van de natuurlijke waarde van de duinen, zijn hierbij verboden.